Voor Morska Design ben ik groot fan van dragers 😉 Rugdragen met onze kinderen heb ik bijna alleen in de dragers gedaan. Ons kleine mannetje heeft alleen besloten dat de draagdoek op het moment toch leuker en gezelliger is dan de dragers… En ja, kereltjes van 3 jaar oud kunnen heel overtuigend zijn. Zeker als hij met traantjes in zijn grote, bruine ogen naast de kast met doeken staat en echt, echt niet in de drager wil en “blauwe doek!” roept.
Tijd geleden
Het was wel weer flink wennen. De afgelopen anderhalf jaar hebben we de doek alleen sporadisch gebruikt als Menno ziek was. En dan had hij de heel duidelijke voorkeur voor een buikknoop. Dat vind ik op zich niet zo erg. Rugknopen bleef ik erg spannend vinden, en Menno had weinig geduld om mij rugknopen te laten leren. Die buikknoop zit zo in mijn systeem gebakken, dat die bijna blindelings lukt. Alleen is het dragen van een peuter van 12 kilo al flink zwaar op m’n buik… En ondertussen is hij in gewicht gegroeid tot 14 kilo!
Rugknopen
Een rondje wandelen, zo’n 10 minuten, vind ik nu dus wel de limiet voor peuterzoon in een buikknoop. Daarom hebben we samen toch de gok weer gewaagd om rugknopen te proberen. Het voordeel van een driejarige knopen, is dat er ook wel wat te overleggen en uit te leggen valt ondertussen. Menno vond het dus ook wel best, om af en toe opnieuw te beginnen, samen youtube filmpjes van nieuwe knopen te kijken en samen doeken uit te kiezen om te oefenen.
Ruck
Met kleine kindjes die nog niet zelf tot zit kunnen komen, mag je alleen de ruck knopen als je wilt rugdragen. Dat is de echte beginnersknoop. En daar zat nou net mijn probleem… Die knoop kreeg ik dus met geen mogelijkheid onder de knie. Flauw: daar hoort hij ook niet, hij hoort op mijn rug. Dus die pogingen liepen steevast op niets uit. Ik warm en teleurgesteld, Menno boos en ongeduldig en samen uit frustratie weer naar de drager wijzend gingen we overstag. Keer op keer 🙁
Consult rugdragen
Een consult om Menno goed en veilig in de ruck te knopen had ik toen “al lang” gehad. Achteraf had ik dat veel te vroeg gedaan, of daarna veel te lang niet willen/durven oefenen. Vooral de zwaai om Menno in de doek op m’n rug te krijgen: ik krijg het er nog benauwd van! Nu breng ik Menno via de hipscoot op m’n rug, en dat gaat prima (y). De ruck is nog steeds niet onze favoriete knoop, maar als het moet, lukt die ook. We rugdragen liever in een double hammock of double-sling-shoulder-to-shoulder.
Type doek
Nu Menno zelf om de doek vraagt, en we samen ook weer lange wandelingen maken met de hond terwijl hij in de doek zit, moest er ook over de jassen heen geknoopt worden. Man, man, wat een gedoe. Die gladde jassen van ons lieten de doek en Menno alle kanten op glijden. Maar toch, het gaat echt steeds beter. Vooral stroevere doeken werken dan lekker. Blends met linnen geven toch echt meer grip dan een doek van 100% katoen. Menno heeft geen voorkeur voor de blend, alleen voor de kleur 😉 Samen komen we er dus wel uit. Ik bepaal de stapel waar hij uit mag kiezen, en hij bepaalt dan welke doek het uiteindelijk wordt!